Το ΕΜΣΤ παρουσιάζει το φιλμικό αρχείο της Διοχάντης, αναδεικνύοντας την καλλιτεχνική της ματιά στις εκθέσεις του 1977-1986.
Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζει για πρώτη φορά το φιλμικό αρχείο της καλλιτέχνιδας Διοχάντης (1945), στο πλαίσιο της επικείμενης δωρεάς του στο ΕΜΣΤ. Από το 1977 έως το 1986, χρησιμοποιώντας μια κάμερα Super 8, η Διοχάντης κατέγραψε, μέσα από τη δική της καλλιτεχνική ματιά, σημαντικές ομαδικές εκθέσεις Ελλήνων καλλιτεχνών, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Το υλικό αυτό βρίσκεται στο μεταίχμιο μεταξύ καλλιτεχνικού φιλμ, έργου τέχνης και αρχειακού ντοκουμέντου.
Από την καταγραφή των εκθέσεων και της εγκατάστασής τους, έως στιγμιότυπα από τις καλλιτεχνικές συναναστροφές και τις πόλεις που έλαβαν χώρα -όπως η Βενετία, η Μόντενα, το Άμστερνταμ, η Άμβερσα, η Λευκωσία, και η Αθήνα- τα φιλμ της Διοχάντης αποτελούν ένα πολυπρισματικό, ανεπίσημο ντοκουμέντο για τη σύγχρονη τέχνη στην Ελλάδα. Τα δεκατέσσερα βίντεο που παρουσιάζονται στο ΕΜΣΤ είναι το αποτέλεσμα μιας σχολαστικής και μακρόχρονης διαδικασίας αποκατάστασης, ψηφιοποίησης και φροντίδας.
Έξι χρόνια μετά την έκθεσή της με τίτλο "Διοχάντη αρχειοθετώντας…" στο Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης, το πρόγραμμα προβολών στο ΕΜΣΤ εστιάζει στην κινηματογραφική δραστηριότητά της. Τα φιλμ αποτέλεσαν μια ουσιώδη δραστηριότητα παράλληλα με το καλλιτεχνικό της έργο. Σε μια εποχή όπου απουσίαζαν θεσμικές πρωτοβουλίες για τη σύγχρονη τέχνη στην Ελλάδα, η σχολαστική προσέγγιση της Διοχάντης κατά τις δεκαετίες 1970 και 1980, μπορεί να ιδωθεί ως μια εναλλακτική εκδοχή "αυτό-ιστορικοποίησης". Οι εκθέσεις που καταγράφηκαν καλύπτουν μια περίοδο κατά την οποία διαμορφώνεται το πεδίο του ανεξάρτητου επιμελητή στην Ελλάδα.
Η κινηματογραφική ματιά της Διοχάντης διαρρηγνύει την επίσημη ιστορία, προβάλλοντας την αίσθηση μιας καλλιτεχνικής κοινότητας δημιουργών, όπως ο Δημήτρης Αληθεινός, ο Αχιλλέας Απέργης, η Ρένα Παπασπύρου, και άλλοι. Τα φιλμ της αποκαλύπτουν χαρακτηριστικά της καλλιτεχνικής πρακτικής της, με προσήλωση στη διερεύνηση του χώρου και του χρόνου ως εννοιολογικό συνεχές.
Πρόγραμμα προβολών:
11.00-13.30
Kινηματογραφώντας: 1977-1981
EXPO arte, Fiera Internazionale di Arte Contemporanea, Mito e Realtà, Artisti Greci Contemporanei, Μπάρι, 1977
Βίντεο, έγχρωμο, ήχος, διάρκεια: 26’ 54’’
Avanguardia e Sperimentazione, Punti Interrogativi Punti di Riferimento, Μόντενα, 1978
Βίντεο, έγχρωμο, ήχος, διάρκεια: 27’ 49’’
Avanguardia e Sperimentazione, Punti Interrogativi Punti di Riferimento, Βενετία, 1978
Βίντεο, έγχρωμο, ήχος, διάρκεια: 31’ 47’’
Περιβάλλον – Δράση, Τάσεις της Ελληνικής Τέχνης σήμερα, Αθήνα, 1981
Βίντεο, έγχρωμο, ήχος, διάρκεια: 18’ 10’’
Grieks Festival, Greek Contemporary Art, Άμστερνταμ, 1981
Βίντεο, έγχρωμο, χωρίς ήχο, διάρκεια: 32’ 38’’
14.00-18.00
Κινηματογραφώντας: 1982-1986
Europalia ’82 – Hellas, Emerging Images, Αμβέρσα, 1982
Βίντεο, έγχρωμο, ήχος, διάρκεια: 49’ 42’’
Εικόνες που αναδύονται, Αθήνα, 1983
Βίντεο, έγχρωμο, χωρίς ήχο, διάρκεια: 41’ 26’’
7 Έλληνες Καλλιτέχνες: ένα νέο ταξίδι, Λευκωσία, 1983
Βίντεο, έγχρωμο, χωρίς ήχο, διάρκεια: 32’
Νέοι διάλογοι, Πρώτη έκθεση, Αθήνα, 1985
Βίντεο, έγχρωμο, χωρίς ήχο, διάρκεια: 21’ 09’’
Σημεία Αλλαγής ‘80 – Νέοι Διάλογοι… Δεύτερη Έκθεση, Αθήνα, 1986
Βίντεο, έγχρωμο, χωρίς ήχο, διάρκεια: 25’ 20’’
Αθήνα – τόπος δημιουργίας – δημιουργία τόπου, Τρίτη έκθεση, Αθήνα, 1985
Βίντεο, έγχρωμο, χωρίς ήχο, διάρκεια: 17’ 05’’
Fiac 85, Grand Palais, Παρίσι, 1985
Βίντεο έγχρωμο, χωρίς ήχο, διάρκεια: 9’ 24’’
Fiac 86, Grand Palais, Παρίσι, 1986
Βίντεο έγχρωμο, χωρίς ήχο, διάρκεια: 10’
18.00
Κινηματογραφώντας: ένα δημόσιο γλυπτό
Αχιλλέας Απέργης, Σκάλες, Π. Φάληρο, 1985
Βίντεο, έγχρωμο, χωρίς ήχο, διάρκεια: 20’
Κάθε Πέμπτη επιπλέον προβολές:
19.00- 22.00
Kινηματογραφώντας: 1977-1981
EXPO arte, Fiera Internazionale di Arte Contemporanea, Mito e Realtà, Artisti Greci Contemporanei, Μπάρι, 1977
Βίντεο, έγχρωμο, ήχος, διάρκεια: 26’ 54’’
Avanguardia e Sperime
