Το Αγρίνιο είναι η μεγαλύτερη πόλη της Αιτωλοακαρνανίας με επίσημο πληθυσμό 51.406 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή 2001, στην πραγματικότητα όμως συγκεντρώνει σχεδόν τους μισούς από τους 225.000 κατοίκους του νομού. Μαζί με την Πάτρα και τα Ιωάννινα, αποτελούν τα 3 μεγαλύτερα αστικά κέντρα στο δυτικό τμήμα της χώρας. Το Αγρίνιο αποτελεί έδρα του Δήμου Αγρινίου, με συνολικό πληθυσμό 96.321 κατοίκους, ενώ ήταν έδρα του πρώην ομώνυμου Καποδίστριακού δήμου.
Κατά τη μυθολογία η πόλη χτίστηκε από το Βασιλιά Άγριο, που ήταν απόγονος του γενάρχη Αιτωλού και του γιου του Πλευρώνα. Η πόλη, χτισμένη δίπλα σχεδόν στον ποταμό Αχελώο που ήταν το φυσικό σύνορο ανάμεσα στη Αιτωλία και την Ακαρνανία, βρέθηκε αρκετές φορές υπό την κυριαρχία και των δύο πλευρών και το 314 π.Χ. καταστράφηκε από τον Κάσσανδρο.
Μετά από κάποιους αιώνες στην αφάνεια, το Αγρίνιο ξαναεμφανίζεται την εποχή της Τουρκοκρατίας με το όνομα Βραχώρι. ΄Ελαβε ενεργό μέρος στην Επανάσταση του 1821 και απελευθερώθηκε προσωρινά τον Ιούνιο του 1821. Αργότερα κατακτήθηκε ξανά από τον Κιουταχή και τελικά προσγράφτηκε οριστικά στα σύνορα του ελεύθερου ελληνικού κράτους το 1832. Μετά την απελευθέρωση το Βραχώρι πήρε ξανά το αρχαίο του όνομα Αγρίνιον.
Η πόλη άρχισε να αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς, ειδικά μετά τα τέλη του 19ου - αρχές 20ου αιώνα όταν στράφηκε μαζικά στην καλλιέργεια του καπνού. Χτίστηκαν τεράστιες αποθήκες και εργοστάσια επεξεργασίας του καπνού, με κυριότερες αυτές των οικογενειών Παπαστράτου, Παπαπέτρου και Παναγόπουλου. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή πλήθος προσφύγων έφτασαν στο Αγρίνιο και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Αγίου Κωνσταντίνου, ενώ μεγάλη μετακίνηση πληθυσμών είχαμε και από την Ήπειρο και την Ευρυτανία.
