Η Αμοργός είναι ένα κυκλαδίτικο νησί του Αιγαίου Πελάγους. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο των Κυκλάδων, Νοτιοανατολικά της Νάξου. Η επιφάνειά της εκτιμάται στα 121 τ.χλμ., ενώ έχει μήκος ακτών 126 χιλιόμετρα. Είναι μακρόστενο νησί, που εκτείνεται από ΝΔ. προς ΒΑ. με απότομη ορεινή μορφολογία εδάφους. Η Αμοργός είχε πληθυσμό 1.859 άτομα στην απογραφή του 2001. Οι κάτοικοι ασχολούνται παραδοσιακά με αγροτικές εκμεταλλεύσεις, την κτηνοτροφία αλλά και την αλιεία.
Η Αμοργός έχει δύο φυσικά λιμάνια, τα Κατάπολα και την Αιγιάλη που βρίσκονται και τα δύο στις βόρειες ακτές της. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Χώρα Αμοργού, ενώ το κύριο λιμάνι της νήσου είναι τα Κατάπολα.
Από τα τέλη της 4ης χιλιετίας π.Χ υπάρχουν ίχνη ανθρώπινης ύπαρξης στην Αμοργό. Κατά την αρχαιότητα η Αμοργός γίνεται ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του Κυκλαδικού πολιτισμού. Αργότερα Ναξιώτες ιδρύουν την Αρκεσίνη, στη σημερινή περιοχή Καστρί και την ίδια εποχή Μιλήσιοι εγκαθίστανται στην Αιγιάλη, το σημερινό χωριό Θολάρια. Αυτές ήταν κατά την αρχαιότητα οι σπουδαιότερες πόλεις του νησιού. Στους Ρωμαϊκούς χρόνους η Αμοργός θα είναι τόπος εξορίας.
Μετά την επανάσταση του 1821 η Αμοργός ενώθηκε στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος.
