Ο προαστιακός δήμος της Αργυρούπολης βρίσκεται 9 χλμ. νοτιοανατολικά της Αθήνας, στις νότιες παρυφές του Υμηττού και συνορεύει με τους δήμους της Γλυφάδας, του Ελληνικού και της Ηλιούπολης. Η Αργυρούπολη Ιδρύθηκε από Πόντιους πρόσφυγες από την Αργυρούπολη του Πόντου, μετά από τον διωγμό τους από τους Τούρκους, αλλά και την ανταλλαγή πληθυσμών, κατά τα έτη 1918 - 1926. Στην αρχή οι Πόντιοι αυτοί εγκαταστάθηκαν στο συνοικισμό Σκοπευτηρίου Καλλιθέας.
Το 1925 ιδρύθηκε το σωματείο "Η Πρόοδος" με κύριο μέλημα την αποκατάσταση των Αργυρουπολιτών. Ετσι 40 περίπου οικογένειες Αργυροπουλιτών εγκαταστάθηκαν στη περιοχή Τράχωνες, σε μια έκταση 300 στρεμμάτων, που τότε χαρακτηριζόταν "εξορία του Αδάμ" αν σκεφθεί κανείς ότι δεν υπήρχε ούτε ηλεκτρικό ρεύμα ή τηλέφωνο, ούτε η σημερινή λεωφόρος Βουλιαγμένης! Το 1932 κτίζεται ο πρώτος και κεντρικός σήμερα ναός, η Αγία Βαρβάρα, προστάτιδα του Δήμου. Το 1940 η περιοχή βομβαρδίστηκε και οι κάτοικοι γνώρισαν δεύτερη προσφυγιά.
Στις 29 Ιουλίου 1949, δημοσιεύεται η ίδρυση της Κοινότητας Νέας Αργυρούπολης που αριθμούσε μόλις 425 κατοίκους. Κατά την περίοδο αυτή (1951 - 1955) γίνεται ο ηλεκτροφωτισμός και τρεις οικοδομικοί συνεταιρισμοί (Παλαιών Πολεμιστών, Ηλεκτρουπόλεως και Αλεξιουπόλεως) με 3.500 οικόπεδα, εντάσσονται στο σχέδιο πόλης. Έτσι μέσα σε 8 χρόνια από της ίδρυσης της κοινότητας, ο πληθυσμός δεκαπλασιάζεται από 425 σε 4.025 και η περιοχή πλέον από αγροτική, χαρακτηρίζεται αστική. Το 1972 η Κοινότητα Νέας Αργυρούπολης ανακηρύχθηκε σε Δήμο Αργυρούπολης.
Σήμερα ο Δήμος Αργυρούπολης διεθέτει πολλά έργα υποδομής, όπως Δημοτικές επιχειρήσεις, Αθλητικό Οργανισμό με 3 κλειστά γυμναστήρια, 1 κολυμβητήριο κλπ., υγειονομικές και προνοιακές υπηρεσίες, πλατείες και παιδικές χαρές, το Δημοτικό Ωδείο Αργυρούπολης "Γιώργος Μιχαλακέας", το Πολιτιστικό-Συνεδριακό Κέντρο "ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ", το Εκθεσιακό κέντρο, το σχολείο Κωφών και Βαρηκόων κλπ.
