Η Φολέγανδρος είναι νησί των Κυκλάδων, μεταξύ της Σικίνου και της Μήλου. Αποκαλείται επίσης και Πολύκαντρος ή Πολύκανδρος. Είναι επιμήκης νήσος συνολικού μήκους 13 χλμ. και ελάχιστου πλάτους 1,1 χλμ. στη μέση του, που παρουσιάζει μορφολογία ισθμού και που τη χωρίζει σε δύο ισομήκη ορεινά και άδενδρα τμήματα.
Οι ακτές της είναι περισσότερο απόκρημνες και σχηματίζουν πολλά ακρωτήρια, όπως το Καστέλι, ο Κυπάρισσος, η Ασπρόπουντα που φέρει Φάρο, ο Βιτσέντζος, η Γκρότα κ.ά.
Πρωτεύουσα είναι η Χώρα (ή πόλη Φολέγανδρος), με 316 κατοίκους, χτισμένη επί της ανατολικής πλευράς. Ο άλλος οικισμός, η Άνω Μεριά, βρίσκεται βορειότερα με πληθυσμό 291 κατοίκων και αποτελεί το πιο παραδοσιακό κομμάτι του νησιού. Μικρότερος οικισμός και λιμάνι του νησιού είναι ο Καραβοστάσης.
Γενικά πρόκειται για ορεινό νησί, πετρώδες με απότομες ακτές. Η σημαντικότερη κοιλάδα καλούμενη "λιβάδι" βρίσκεται στο νότιο τμήμα. Πηγές στη Φολέγανδρο υπάρχουν ελάχιστες και οι ανάγκες ύδρευσης καλύπτονται από στέρνες αποθήκευσης βρόχινων υδάτων.
Το ανάπτυγμα των ακτών της Φολέγανδρου φθάνει περίπου τα 32 χλμ. οι οποίες παρουσιάζουν πλούσια εναλλαγή ακρωτηρίων, όρμων και παραλιών. Γνωστές παραλίες στο βόρειο και δυτικό τμήμα είναι το Λιβάδι ή Λιβαδάκι, το Αμπέλι, το Δένδρο και το Αυλάκι, ενώ στο ανατολικό βόρειο τμήμα είναι μόνο το Σερφιώτικο και στο νότιο το Λατινάκι και το Κάτεργο. Επίσης, δίπλα στο δυτικό όρμο της Αγκάλης, βρίσκονται οι δύο παραλίες Φυρά και Άγ. Νικόλαος.
Πρώτοι κάτοικοι της νήσου κατά την αρχαία παράδοση θεωρούνται οι Κρήτες, υπό το γιο του Μίνωα Φολέγανδρο εκ του οποίου και το όνομά της. Το 425 π.Χ. φέρεται να ήταν υποτελής των Αθηναίων, καταβάλλοντας ετήσιο φόρο 2.000 δραχμών, σύμφωνα με επιγραφή που βρέθηκε στην Ακρόπολη των Αθηνών.
