Το Γαλάτσι είναι δήμος του πολεοδομικού συγκροτήματος της Αθήνας. Γεωγραφικά ανήκει στα βόρεια προάστια, αλλά με την συνεχόμενη επέκταση της Αθήνας, εντοπίζεται πλέον στο κέντρο της πόλης.
Το Γαλάτσι ξεδιπλώνεται στους πρόποδες του λόφου Τουρκοβούνια που είναι ο υψηλότερος λόφος της Αθήνας και είναι από τις περιοχές της πρωτεύουσας με το μεγαλύτερο ποσοστό πρασίνου, αλλά και μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες ταυτόχρονα. Συνορεύει βόρεια με τη Νέα Ιωνία, ανατολικά με την Φιλοθέη και το Παλαιό Ψυχικό, ενώ στα νότια και δυτικά βρίσκεται ο δήμος Αθηναίων. Διοικητικά υπάγεται στη νομαρχία Αθηνών.
Το Γαλάτσι μέχρι το 1850 ήταν μια ακατοίκητη περιοχή, με το όνομα Εύμορφη Εκκλησιά (Ομορφοκκλησιά) από τον ομώνυμο ναό της περιοχής. Οι πρώτοι όμως μόνιμοι κάτοικοι έρχονται την δεκαετία του 1910, κυρίως ως εργάτες στα ασβεστοκάμινα. Το 1925 το Γαλάτσι αποτελούσε εξοχική περιοχή της Αθήνας, όπου μαζεύονταν πολλοί αριστοκράτες της πρωτεύουσας. Αργότερα παρατηρείται άνοδος του πληθυσμού, με κατοίκους που προέρχονται από όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Το 1954 το Γαλάτσι αποσχίζεται από τον δήμο Αθηναίων ως ομώνυμη κοινότητα, ενώ το 1963 έχοντας πλέον περίπου 14.000 κατοίκους γίνεται δήμος Γαλατσίου.
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την προέλευση του ονόματος Γαλάτσι. Μια από αυτές είναι η πιο λογικοφανής: ότι οι τότε τσοπάνηδες της περιοχής γύριζαν και φώναζαν: "Γάλα - γάλα - φρέσκο γαλατάκι".
