Η Κέα (επίσης Τζιά) είναι το δυτικότερο κατοικήσιμο νησί των Κυκλάδων με επιφάνεια 130 τ.χλμ. και μήκος ακτών 88 χιλιόμετρα. Το ψηλότερο βουνό είναι ο Προφήτης Ηλίας. Επίσης στο νησί υπάρχει ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά λιμάνια της Μεσογείου, ο κόλπος του Αγίου Νικολάου. Η Κέα είχε πληθυσμό 2.417 άτομα στην απογραφή του 2001 και πρωτεύουσα του νησιού είναι η Ιουλίδα. Το κύριο λιμάνι της Κέας είναι η Κορησσία. Από το 1830, η Κέα, όπως και όλες οι Κυκλάδες περιλήφθηκε στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος.
Η παλαιότερη ονομασία της Κέας ήταν Υδρούσα, ενώ κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας το νησί λεγόταν Τζιά. Η σημερινή του ονομασία οφείλεται στον ήρωα Κέω. Στους αρχαϊκούς χρόνους (7ος-6ος αιώνας), στην Κέα υπήρχαν τέσσερις ανεξάρτητες και δυνατές οικονομικά και πολιτιστικά πόλεις: η Ιουλίς, η Καρθαία, η Ποιήεσσα και η Κορησσός. Ερείπια αυτών των πόλεων υπάρχουν ως σήμερα και μαρτυρούν την μεγάλη ακμή του νησιού κατά την αρχαιότητα. Σημαντικά ευρήματα από τις ανασκαφές στο νησί φιλοξενούνται στο αρχαιολογικό μουσείο της Κέας.
Η Κέα είναι σχετικά αραιοκατοικημένο νησί, με εξαίρεση την Κορησσία (Λιβάδι), που αποτελεί το κεντρικό λιμάνι του νησιού, την Ιουλίδα, που είναι η Χώρα (πρωτεύουσα) του νησιού και το Βουρκάρι που είναι η ακριβότερη περιοχή του νησιού. Οι ωραιότερες περιοχές της Κέας, βρίσκονται στην βορειοανατολική μεριά. Μια εξ αυτών είναι η Πέρα Μεριά που έχει αρκετές μικρές παραλίες, όπως το Σπαθί.
Στην Κέα σημαντικό αριθμό επισκεπτών προσελκύουν τα μονοπάτια της, χτισμένα σαν πέτρινες σκάλες που διανύουν όλο το νησί. Το έντονο ανάγλυφο και οι μικροί όρμοι, παρέχουν μοναδική ομορφιά στη διαδρομή. Επιπλέον η Κέα έχει πολλά καταφύγια θηραμάτων κυρίως για αποδημητικά πουλιά, αλλά και για κάποια αρπακτικά.
Εντυπωσιακή είναι και η χλωρίδα του νησιού που καταγράφει 3000 είδη φυτών.
