Το Καλοχώρι είναι κωμόπολη της περιφερειακής ενότητας Θεσσαλονίκης, του δήμου Δέλτα. Έχει πραγματικό πληθυσμό 3.950 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001.
Το Καλοχώρι βρίσκεται δυτικά της Θεσσαλονίκης σε απόσταση περίπου 10 χιλιομέτρων. Είναι κτισμένο στην ανατολική όχθη του δέλτα του Γαλλικού και σε μικρή απόσταση από τη θάλασσα. Βόρεια της κωμόπολης, βρίσκεται η Βιομηχανική Περιοχή Καλοχωρίου.
Η παλαιότερη ονομασία του ήταν Κασκάρκα και οφείλεται στις πολλές χήνες που διαβιούσαν στη βαλτώδη περιοχή του συμπλέγματος δέλτα, των ποταμών Γαλλικού και Αξιού. Μετά το 1922 εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από την Αντολική και Βόρεια Θράκη.
Η περίπτωση της λιμνοθάλασσας Καλοχωρίου είναι μοναδική στην Ελλάδα, καθώς πρόκειται για έναν «νέο» υγρότοπο που δημιουργήθηκε σταδιακά από τα μέσα της δεκαετίας του ’50, ως αποτέλεσμα της καθίζησης του εδάφους που προκλήθηκε από την υπεράντληση νερών από τους υπόγειους υδροφορείς, σε συνδυασμό με τη χαλαρή σύσταση του εδάφους.
Την περίοδο 1955-1980 η Εταιρεία Ύδρευσης Θεσσαλονίκης έκανε πολλές γεωτρήσεις στην περιοχή του Γαλλικού ποταμού για την υδροδότηση της πόλης της Θεσσαλονίκης, ενώ το ίδιο διάστημα έγιναν πολλές ακόμη γεωτρήσεις από ιδιώτες.
Αποτέλεσμα ήταν ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής να πέσει κατά 36 μέτρα από το 1976 . Επιπλέον η καθίζηση του εδάφους στο Καλοχώρι ήταν περίπου 1,20 μέτρα μεταξύ 1965-1975, ενώ στην δεκαετία του ’90 έφτασε τα 2,5 μέτρα. Για την αντιμετώπιση ενδεχόμενης πλημμύρας του Καλοχωρίου κατασκευάστηκαν το 1976 παράκτιο ανάχωμα, αποστραγγιστική τάφρος και αντλιοστάσιο.
Το φαινόμενο της καθίζησης είναι ορατό και στην εκβολή του Γαλλικού ποταμού, όπου μπορεί κανείς να δει τους τηλεφωνικούς στύλους μέσα στη λιμνοθάλασσα, εκεί που άλλοτε ήταν βοσκότοπος. Παρά την γενική υποβάθμιση της λιμνοθάλασσας Καλοχωρίου, παραμένει μία από τις πιο σημαντικές περιοχές μέσα στην προστατευόμενη περιοχή, λόγω του μεγάλου αριθμού παρυδάτιων πουλιών που μπορεί να παρατηρήσει κανείς εκεί όλες τις εποχές.