Το Παλαιό Φάληρο είναι παραλιακό προάστιο στα νοτιοδυτικά της Αθήνας και το μήκος της παραλίας του στο Σαρωνικό είναι περίπου 4 χλμ. Το Παλαιό Φάληρο βρίσκεται στη νότια πλευρά του νομού Αττικής και συνορεύει με τους δήμους Καλλιθέας, Νέας Σμύρνης, Αγίου Δημητρίου και Αλίμου. Το Φάληρο ανήκει στις περιοχές της Αθήνας με τις υψηλότερες τιμές ανά τετραγωνικό μέτρο.
Το Παλαιό Φάληρο υπάγεται χωροταξικά στο λεκανοπέδιο Αττικής, ενώ διοικητικά ανήκει στη Νομαρχία Αθηνών. Ο πληθυσμός του ήταν 64.759 κάτοικοι κατά την απογραφή του 2001. Με την εφαρμογή της νέας διοικητικής διαίρεσης της χώρας κατά το Πρόγραμμα Καλλικράτης το 2011, δεν έγινε καμία μεταβολή στο Δήμο.
Το Φάληρο αναφέρεται από πολλούς αρχαίους συγγραφείς, από τον Ηρόδοτο ως τον Παυσανία. Ιδρυτής του Φαλήρου θεωρείται ο τοπικός ήρωας Φάληρος. Το αρχαίο Φάληρο αναφέρεται ως το πρώτο και αρχαιότερο επίνειο της Αθήνας. Όταν, αργότερα, ο Θεμιστοκλής και κατόπιν ο Περικλής διαμόρφωσαν το λιμάνι του Πειραιά, το Φάληρο εξακολούθησε να είναι το δεύτερο λιμάνι της Αθήνας.
Το 1942, το Παλαιό Φάληρο από κοινότητα που ήταν έως τότε, γίνεται δήμος, ενώ το 1961 γίνεται αυτόνομος δήμος. Από το 1946 και μετά, το Παλαιό Φάληρο αρχίζει να ξεχωρίζει λόγω της ιδιαίτερης θέσης του και προοδευτικά γίνεται προάστιο, με πολλές εξοχικές κατοικίες πλούσιων οικογενειών.. Το Παλαιό Φάληρο έχει μεγάλες παραλίες και ήταν από τις αρχές του 20ου αιώνα - αλλά και συνεχίζει να είναι μέχρι σήμερα - πολυσύχναστος προορισμός για μπάνιο.
Το ιστορικό θωρηκτό Αβέρωφ βρίσκεται μόνιμα αγκυροβολημένο στη μαρίνα του Φλοίσβου και χρησιμοποιείται σήμερα σαν μουσείο.
