Η Θέρμη είναι κοινότητα και έδρα του ομώνυμου δήμου του νομού Θεσσαλονίκης. Βρίσκεται νοτιοανατολικά της Θεσσαλονίκης και απέχει 15 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης.
Η Κοινότητα Θέρμης ιδρύθηκε το 1918 και αναγνωρίστηκε ως δήμος το 1994. Το 1998 στα πλαίσια της εφαρμογής του «Καποδίστρια») συνενώθηκε με τις Κοινότητες Νέας Ραιδεστού, Ταγαράδων και Νέου Ρύσιου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ο πληθυσμός της Θέρμης ήταν 11.360 κάτοικοι. Στην περιοχή του Σέδες βρέθηκαν ίχνη οικισμού της νεολιθικής εποχής (5000 π.Χ.), ενώ κατά την περίοδο των αρχαίων χρόνων είχε αναπτυχθεί μια σημαντική αρχαία πόλη, η Θέρμη, από την οποία σύμφωνα με τον Ηρόδοτο πήρε την επωνυμία του ο Θερμαϊκός κόλπος.
Στους παλαιοχριστιανικούς και βυζαντινούς χρόνους η Θέρμη, που ονομαζόταν τότε Σέδες, ήταν πλούσια αγροτική περιοχή και χρησιμοποιήθηκε για την εγκατάσταση μετοχίων αυτοκρατορικών μονών. Με την αποχώρηση των Τούρκων από τη Μακεδονία το τσιφλίκι περιήλθε στο Ελληνικό Κράτος. Το 1917, με διαταγή της προσωρινής κυβέρνησης του Βενιζέλου έγινε κατάληψη του «τσιφλικιού Σέδες» για τις ανάγκες του εποικισμού. Οι πρώτοι πρόσφυγες που εποίκισαν την περιοχή από το 1914 προέρχονταν από την Μανδρίτσα της Ανατολικής Ρωμυλίας και από περιοχές της Ανατολικής Θράκης.
Μετά τη δεκαετία του 70 η Θέρμη αρχίζει να αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς και από αγροτικός προσφυγικός οικισμός, να μεταβάλλεται σε σύγχρονο περιαστικό οικισμό με αυξανόμενο πληθυσμό. Η εκρηκτική αυτή πληθυσμιακή ανάπτυξη είναι αποτέλεσμα της μετεγκατάστασης εκεί κατοίκων της Θεσσαλονίκης.
H Θέρμη χωρίζεται στις περιοχές: Άγιος Τρύφων, Δροσιά, Διόνυσος, Σέδες, Τεχνόπολη, Πράσινα φανάρια, Λήδα Μαρία και Φράγμα.
