Η γιαγιά. Η δεύτερη μαμά. Αυτή που έκανε τα στραβά μάτια, όταν δεν τηρούνταν οι κανόνες του σπιτιού. Αυτή που, όταν οι γονείς έλειπαν, ήταν πάντοτε εκεί. Αυτή που όλο αφηγούνταν ιστορίες, αλλά για τη δική της ζωή σπάνια μιλούσε. Πόσο τη γνωρίσαμε πραγματικά; Μπορούμε να τη φανταστούμε έξω από τον ρόλο της γιαγιάς; Πώς ήταν νέα; Ονειρευόταν σαν εμάς; Βασανίστηκε κι αυτή όταν ερωτεύτηκε; Έκανε αστεία με τις φίλες της; Τι ζωή έζησε τελικά; Κι ύστερα τα γηρατειά. Πώς χώρεσε μέσα της όλη αυτή τη μοναξιά;
Ο Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι στην παιδική ηλικία, σε μια εξερεύνηση στον χρόνο που περνάει και φέρνει αναπόφευκτα μαζί του το γήρας. Μια παράσταση-αφιέρωση στη σχέση γιαγιάς-εγγονής/ού, που ανακαλεί μνήμες του παρελθόντος και παράλληλα φωτίζει τα αθέατα ίχνη της ζωής της αγαπημένης αυτής μορφής, προτού εκείνη γίνει μητέρα ή γιαγιά. Μια πρωτότυπη σκηνική σύνθεση για την αγάπη, τον αποχωρισμό, για όσα μεγαλώνοντας χάνουμε, για όσα δεν πρόλαβαν να ειπωθούν ποτέ και για το πώς οι αγαπημένοι μας θα ζουν μέσα μας για πάντα.
Συντελεστές:
Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος
Δραματουργία: Ασπασία-Μαρία Αλεξίου, Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος
Σκηνικά: Θάλεια Μέλισσα
Κοστούμια: Ουρανία Φραγγέα
Μουσική: Δημήτρης Ροΐδης
Κίνηση: Δάφνη Δρακοπούλου
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Βοηθός σκηνοθέτη-Βοηθός κινησιολόγου: Κωνσταντίνα Κάλτσιου
Βοηθός σκηνογράφου: Βαγγέλης Αγατσάς
Βοηθός ενδυματολόγου: Ζενεβιέβ Αθανασοπούλου
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Πάνος Αργυρόπουλος, Θοδωρής Βράχας, Πύρρος Θεοφανόπουλος, Ανδριανή Τουντοπούλου, Ιόλη Χαραλαμποπούλου, Εύη Χρόνη
