Διάρκεια: 75',
Μια παράσταση από τη θεατρική ομάδα Ars Moriendi βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Ödön von Horváth.
Το θεατρικό έργο "Σλάντεκ" του Ödön von Horváth, γραμμένο το 1928, απεικονίζει την άνοδο του φασισμού στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, όπως αυτή διαμορφώνεται από τον μυστικό, παραστρατιωτικό Μαύρο Στρατό.
Το έργο διαδραματίζεται στην περίοδο του Μεσοπολέμου και της Μεγάλης Ύφεσης, όταν ο πληθωρισμός, η ανεργία, η πείνα, η φτώχεια και η έλλειψη στέγης μαστίζουν τη Γερμανία και εξαθλιώνουν τους ανθρώπους. Αυτές οι συνθήκες επιτρέπουν σε ακραίες πολιτικές ομάδες, όπως το Ναζιστικό Κόμμα, να κερδίσουν τις καρδιές των ηττημένων και των φτωχών.
Στο "Σλάντεκ", παρατηρούμε πώς οι κοινωνικές συνθήκες οδηγούν τους "μικρούς" ανθρώπους σε πράξεις απελπισίας και ωμής βίας, δίνοντας χώρο σε δικτάτορες και φασίστες να εξοντώνουν όποιον αντιστέκεται: γυναίκες, ομοφυλόφιλους, Εβραίους, κομμουνιστές, δημοκράτες.
Το έργο προβλέπει με ακρίβεια τον κύκλο της βίας που εξαπλώθηκε στην Ευρώπη. Αν και ο γερμανικός φασισμός των δεκαετιών του 1920 και 1930 δεν υπάρχει πια, η ιστορία δημιουργεί ομοιότητες που προειδοποιούν να μην εφησυχάζουμε.
Η ρητορική μίσους στο διαδίκτυο, η φτωχοποίηση της γλώσσας, οι γυναικοκτονίες, η ξενοφοβία, η ομοφοβία, και ο τηλεοπτικός και διαδικτυακός λαϊκισμός είναι στοιχεία του "Αιώνιου Φασισμού", όπως τον ονομάζει ο Ουμπέρτο Έκο. Τρέφεται από τον φόβο της διαφορετικότητας, τα συναισθήματα ταπείνωσης των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και την ανάγκη μας να είμαστε ήρωες στην καθημερινή μας ζωή.
Ο "ήρωας" του "Αιώνιου Φασισμού" ανυπομονεί να πεθάνει και συνήθως στέλνει άλλους στο θάνατο στην ανυπομονησία του αυτή (Umberto Eco). Αυτή είναι η ιστορία του Σλάντεκ και των συντρόφων του στο ομώνυμο έργο.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Θάνος Νίκας
Μετάφραση: Γιώργος-Κωνσταντίνος Μιχαηλίδης
Δραματουργία: Πηνελόπη Χατζηδημητρίου
Σκηνικός χώρος-Κοστούμια: Ευαγγελία Κιρκινέ
Γραφιστικός σχεδιασμός: Χρύσα Νίκα
Με τους:
Βύρων Αναγνωστόπουλος
Πάνος Αναγνωστόπουλος
Δανάη Κλάδη
Αλέξης Κότσυφας
Λυδία Μπουρτσάλα
Θέμης Σουφτάς
