Ευγενικέ μου Αλκίνοε, που ξεχωρίζεις πρώτος στον λαό σου,
ωραίο πράγματι ν’ ακούς έναν καλό αοιδό,
όπως αυτός εδώ, με θεία θα ’λεγες φωνή.
Κι ομολογώ, απόλαυση άλλη δεν υπάρχει πιο χαριτωμένη,
απ’ όταν σμίγει ο κόσμος όλος σ’ ευφροσύνη: στην αίθουσα
οι καλεσμένοι, καθισμένοι στη σειρά, ακούν τον αοιδό
προσηλωμένοι, και τα τραπέζια εκεί μπροστά γεμάτα
ψωμί και κρέας· ο οινοχόος να τραβά απ’ τον κρατήρα
το κρασί και να περνά, να το κερνά στις κούπες.
Βαθιά το αισθάνομαι πως είναι αυτό ό,τι πιο ωραίο υπάρχει.
Ομήρου Οδύσσεια, ραψωδία ι, στ. 2-11, μτφ. Δ.Ν. Μαρωνίτη,
Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών (Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη), ΑΠΘ, 2006
Μετά τη Νεκυία με το ιαπωνικό θέατρο Νο το 2015 και τους Ιχνευτές του Σοφοκλή το 2021, παραστάσεις που άφησαν έντονη εντύπωση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου με μια νέα δραματουργική πρόταση. Η παράσταση περιλαμβάνει τρεις ραψωδίες, αποκαλύπτοντας το βάθος της προφορικής αφήγησης και το μυστήριο του θεάτρου.
* Τα πρόσθετα αποσπάσματα από την Ιλιάδα στη δραματουργία της παράστασης είναι σε μετάφραση Δ.Ν. Μαρωνίτη, Άγρα, 2012.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Δημήτρης Μαρωνίτης
Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Μαρμαρινός
Δραματουργική επεξεργασία: Ελένη Μολέσκη – Μιχαήλ Μαρμαρινός
Σκηνικά: Γιώργος Σαπουντζής
Κοστούμια: Ελευθερία Αράπογλου
Μουσική: Andys Skordis
Χορογραφία: Gloria Dorliguzzo
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Μάσκες: Μάρθα Φωκά
Α΄ βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Μολέσκη
Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Αλεξία Παραμύθα
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών - Επιδαύρου 2025.
